چشم هایت را ببند و برای دقایقی به سبکی که دوست داری زندگی کن . سلیقه ای شبیه خانه خودت ، شبیه شکوه آب های گرم و معدنی سرعین و خنکای زندگی بخش سیمره . درها را باز کن و خانه ای را مرور کن که محل آرامش توست . خانه ای با دیوار های گلی و ارسی های رنگی ، اما آشپزخانه ای مدرن و امروزی . چایساز ، اوون و خورد کن …. که در گوشه گوشه ی آن با یک نام خودنمایی می کنند . این بار به نسیمی که می وزد فکر کن ،پنکه های سقفی و زمینی ،پرده هایی که در میان بازی نور می رقصند تا خاطره ی دشت لاله های واژگون را برایت زنده کنند،هوایی بهشتی در خانه ای که زادگاه لبخند تو و خانواده توست . یا شاید در گردشی دوستانه ، خود را زیر سایه درختان به یاد آوری ، صدای حافظ خوانی  جمع را می شنوی ، و با هزاردستان هماهنگ می شوی ، فلاسکی از چای داغ ، چای می نوشی و همراهانت را به نوشیدنی های گوارا دعوت می کنی .